કબીરા સોયા ક્યા કરે.

કબીરા સોયા ક્યા કરે, બેઠા રહા ઔર જાગ,

જિનકે સંગસે બિછર્યો, વાહીકે સંગ લાગ… ।। ૧ ।।

જ્યું તલ માંહિ તેલ હૈ, જ્યું ચકમકમેં આગ,

તેરા સાંઈ તુજમેં, જાગ શકે તો જાગ… ।। ૨ ।।

માલા ફેરત જુગ ગયા, મિટા ન મનકા ફેર,

કરકા મનકા છોડ કર, મનકા મનકા ફેર… ।। ૩ ।।

માલા તો કરમેં ફિરે, જીભ ફિરે મુખમાંહી,

મનવા તો ચૌદિશ ફિરે, યે તો સુમિરન નાહી… ।। ૪ ।।

રામ બુલાવા ભેજીયા, જીયા કબીરા રોય,

જો સુખ સાદુ સંગમેં, સો વૈકુંઠ ન હોય… ।। ૫ ।।

પારસમેં ઓર સંતમેં, બડો આંતરો જોન,

વો લોહા કંચન કરે, વે કર દે આપ સમાન… ।। ૬ ।।

સુમિરન સુરત લગાઈકે, મુખસે કછુ ન બોલ,

બાહરકે પટ બંધ કર, અંતરકે પટ ખોલ… ।। ૭ ।।

સાંસ સાંસપે નામ લે, બિલખા સાંસ ન ખોય,

ના જાને યહ સાંસકા, આવન હોયે ના હોય… ।। ૮ ।।

જાગો લોકો મત સોવો, ના કરો નિંદસે પ્યાર,

જૈસા સ્વપ્ના રૈનકા, ઐસા યહ સંસાર… ।। ૯ ।।

કહે કબીર પુકારકે, દો બાતેં લિખ દે,

કર સાહેબકી બંદગી, ભૂખોંકો કછુ દે… ।। ૧૦ ।।

કબીરા વા દિન યાદ કર, પગ ઉપર તલ શિશ,

મીરત લોકમેં આય કે, બિસર ગયો જગદિશ… ।। ૧૧ ।।

ચેત સવેળે બાવરે, ફિર પાછે પછતાય,

તુજકો જાના દૂર હય, કહે કબીર જગાય… ।। ૧૨ ।।

સાંઈ ઈતનાં દિજીયે, જામેં કુટુંબ સમાય,

મેં ભી ભૂખા ના રહું, સાથ ન ભૂખા જાય… ।। ૧૩ ।।

કબીરા ખડા બજારમેં, માંગે સબકી ખેર,

ના કાહૂસે દોસતી, ના કાહૂસે વેર… ।। ૧૪ ।।

કથા કિર્તન કલી મિખે, ભવસાગરકી નાવ,

કહે કબીર ભવ તરનકો, નાહિં ઔર ઉપાવ… ।। ૧૫ ।।

કહના થા સો કહ દિયા, અબ કછુ કહા ન જાય,

એક રહા દૂજા ગયા, દરિયા લહેર સમાય… ।। ૧૬ ।।